11ο Δημοτικό Σχολείο Πτολεμαΐδας

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

«?ο άνθρωπος είναι μικρόκοσμος και ο κόσμος μακροάνθρωπος?»

     Είναι γνωστό ότι το οικολογικό πρόβλημα αποτελεί ίσως το σημαντικότερο από τα προβλήματα της εποχής μας, καθώς αφορά όλους τους ανθρώπους, σε οποιοδήποτε σημείο της γης και αν κατοικούν.  Είναι ένα πρόβλημα που δεν συνδέεται απλά με την ποιότητα της ζωής αλλά με την ίδια τη ζωή της ανθρωπότητας και ολόκληρης της δημιουργίας.

     Ως οικολογικό πρόβλημα εννοούμε τη διατάραξη της ισορροπίας στη φύση, κυρίως μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, εξ? αιτίας της οποίας άρχισαν να εμφανίζονται πολλές παρενέργειες πάνω στη φύση.  Τέτοιες είναι οι αλλαγές στο κλίμα, η τήξη των πάγων στους πόλους, οι φυσικές καταστροφές, η όξινη βροχή και η εξαφάνιση πολλών ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου.  Το πρόβλημα εκδηλώνεται σε οικοσυστήματα που μέχρι τώρα θεωρούσαμε αυτονόητη την αέναη λειτουργία τους και ίσως γι? αυτό αγνοούσαμε ουσιαστικές παραμέτρους, οι οποίες σχετίζονται με την ύπαρξή τους.  Για παράδειγμα, ο αέρας, το νερό και τα δάση, που μας περιβάλλουν, θεωρούνταν αυτονόητο ότι υπήρχαν και θα υπάρχουν για πάντα.

Η ανάγκη του ανθρώπου να βελτιώσει το πολιτιστικό του επίπεδο και να αυξήσει τους οικονομικούς πόρους, ώστε να εξασφαλίσει ευημερία, τον οδήγησε σε έναν άκρατο καταναλωτισμό και ευδαιμονισμό, συρρικνώνοντας παράλληλα τις πνευματικές και μεταφυσικές του ανησυχίες.  Ο σύγχρονος άνθρωπος, κινούμενος μέσα σ? έναν άκρατο καταναλωτισμό, χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται αλόγιστα το φυσικό περιβάλλον, για να ικανοποιήσει όχι τις ζωτικές, αλλά τις πλασματικές και ολοένα αυξανόμενες, ανάγκες του.  Αντί να αντιμετωπίζει με σεβασμό το περιβάλλον που είναι το σπίτι του, συμπεριφέρεται σ? αυτό με υπεροψία και αλαζονεία.   Η αρμονική σχέση του ανθρώπου με το  φυσικό περιβάλλον έχει διαταραχθεί και η αξία της υλικής δημιουργίας  περιορίζεται μόνο στη χρηστικότητά της.  Σύμφωνα μ? αυτήν την αντίληψη, ο φυσικός κόσμος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η πρώτη ύλη για την οικονομική ανάπτυξη του ανθρώπου.

      Σήμερα, η ραγδαία επιδείνωση της σχέσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, ώστε μπορούμε να μιλούμε πλέον για οικολογική κρίση και όχι  μόνο για οικολογικό πρόβλημα.  Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η καταστροφή του οζονικού στρώματος της ατμόσφαιρας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η μόλυνση του εδάφους και των υδάτων, η ρύπανση της ατμόσφαιρας, η καταστροφή του δάσους του Αμαζονίου και η εξάντληση των φυσικών πηγών ενέργειας, δημιουργούν ανησυχία και προβληματισμό για το μέλλον όλης της δημιουργίας, καθώς ζούμε πλέον σε έναν πλανήτη που περιβαλλοντικά καταρρέει.  Το οικολογικό πρόβλημα έχει διογκωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε οι απαισιόδοξοι να μιλούν για σταδιακή καταστροφή όλης της δημιουργίας, ενώ οι αισιόδοξοι θεωρούν ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί έστω και την τελευταία στιγμή.  Η αντιμετώπιση του προβλήματος, όμως, βρίσκεται στη θέληση και στις ενέργειες του ανθρώπου, καθώς αυτός αποτελεί και την αιτία του προβλήματος.

     Ο Ο.Η.Ε. καθιέρωσε ως «ημέρα του περιβάλλοντος» την 5η Ιουνίου κάθε έτους, με σκοπό να υπενθυμίζει στους ανθρώπους την ευθύνη όλων για το περιβαλλοντικό πρόβλημα και συγχρόνως να τους ευαισθητοποιήσει για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.  Θεωρούμε όμως, ότι μία ημέρα δεν αρκεί για την αλλαγή στάσης και νοοτροπίας του ανθρώπου έναντι του φυσικού περιβάλλοντος, όταν τις υπόλοιπες ημέρες του έτους αδιαφορεί γι? αυτό.  Ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται, οπωσδήποτε, να αλλάξει νοοτροπία και συμπεριφορά, να ξαναβρεί τον προσανατολισμό του, να αποβάλλει το σύγχρονο εμπαθές προσωπείο του και να συνειδητοποιήσει την αξία της φύσης.

                                                                                        Απόστολος Μητρούλης

                                                                                  Δ/ντής 11ου Δημ. Σχ. Πτολ/δας