11ο Δημοτικό Σχολείο Πτολεμαΐδας

«Δεδομένου ότι το σχολείο σήμερα χαρακτηρίζεται από πολυμορφία, ένας από τους βασικούς του ρόλους είναι η εκπαίδευση «των πολιτών του κόσμου» με κύριες παραμέτρους, την προώθηση της ομαλής ένταξης και κοινωνικοποίησης αλλοδαπών μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθώς και την προαγωγή της ισότιμης εξέλιξής τους, μέσω μηχανισμών παρέμβασης εκπαιδευτικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα. Η πρόκληση ποικίλλων μορφών κρίσεων, πολυπολιτισμικών αλλά και κρίσεων που άπτονται ζητημάτων ειδικής αγωγής οδηγούν συχνά τους μαθητές σε συναισθηματική ή γνωστική απόγνωση, σε κοινωνική απομόνωση και περιθωριοποίηση ή και σοβαρές ψυχολογικές καταστάσεις. Έμμεσα, η ευθύνη μετατοπίζεται και στον εκπαιδευτικό, εφόσον ακόμη δεν έχει καθιερωθεί η μόνιμη παρουσία σχολικού ψυχολόγου στα δημόσια σχολεία, ο οποίος πέρα από «τροφοδότης - μεταλαμπαδευτής γνώσεων» καλείται να λειτουργήσει και ως σύμβουλος. Στο σημείο αυτό τονίζεται πως η επιτυχία αυτού του ρόλου εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από τη σωστή προσέγγιση της οικογένειας και την καλή σχέση συνεργασίας ανάμεσά τους».

    Πέρα από το θεωρητικό πλαίσιο, δόθηκαν δύο διδακτικά σενάρια εφαρμογής της διαφοροποιημένης διδασκαλίας στις σημερινές ?μικτές? σχολικές τάξεις. Το πρώτο αφορούσε την ύπαρξη αλλοδαπού μαθητή με σύνδρομο Άσπεργκερ (ΥΛΑ, Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας) και το δεύτερο με την ύπαρξη αλλοδαπού μαθητή με ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και  υπερκινητικότητα) στην αντίστοιχη σχολική τάξη. Με τον τρόπο ξεκίνησε ένας κύκλος συζητήσεων και δόθηκε το ερέθισμα για περαιτέρω συλλογισμό και προβληματισμό στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή των αρχών της διαφοροποιημένης διδασκαλίας με απώτερο φυσικά στόχο την ενδυνάμωση όλων των μαθητών μιας σχολικής τάξης.